Μπορεί τα φροντιστήρια στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση να απαγορεύονται με βάση τον νόμο 628/77 (αρ. 56) , ωστόσο, τα τελευταία χρόνια γονείς και εκπαιδευτικοί στην ιδιωτική εκπαίδευση βιώνουμε έναν πραγματικό αναχρονισμό, με την «φάμπρικα» των κέντρων μελέτης που απευθύνονται κυρίως σε μαθητές δημοτικού και τα οποία λειτουργούν παράνομα. Οι προϋποθέσεις ασφάλειας και υγείας για τους μαθητές δεν πληρούνται, τόσο κατά τη μεταφορά τους σε αυτά που πολλές φορές γίνεται με οχήματα των ιδιοκτητών, όσο και κατά την παραμονή τους σε αυτά. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί σε αυτά αμείβονται όχι με βάση το ήδη ωρομίσθιο και ωράριο των καθηγητών σε ΦΜΕ και ΚΞΓ αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων βάσει του κατώτατου μισθού για 40 ώρες δουλειά την εβδομάδα. Γνωρίζουμε πως πολλά κέντρα μελέτης είναι κατ’ ουσίαν φροντιστήρια (ιδίως αυτά που απευθύνονται σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου), αλλά δεν λειτουργούν επισήμως ως φροντιστήρια είτε επειδή δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο ΕΟΠΠΕΠ είτε/και προκειμένου να εκμεταλλεύονται τους εκπαιδευτικούς, αμείβοντάς τους όχι ως ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς (με 9,48 μεικτά την 45λεπτη διδακτική ώρα) αλλά ως υπαλλήλους (με 4,98 μεικτά το 60λεπτο).

Η ανισορροπία εργασιακής και οικογενειακής ζωής, ευκαιρία για την κυβέρνηση και τους εμπόρους της εκπαίδευσης. Τα κέντρα μελέτης αναπτύσσονται στο έδαφος μιας πραγματικότητας που επιβάλει στην λαϊκή οικογένεια μια ανισορροπία ανάμεσα στην εργασιακή και την ζωή των εργαζόμενων γονέων με τα παιδιά τους. Η αντεργατική πολιτική των τελευταίων χρόνων, από όλες τις κυβερνήσεις, έχει οδηγήσει σε επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, σε εξαντλητικά ωράρια και ωράρια λάστιχο για τους εργαζόμενους γονείς, σε μείωση των πραγματικών μισθών. Επιπλέον, τα δημόσια σχολεία είναι υποστελεχωμένα, οι προσλήψεις μονίμων και αναπληρωτών δεν επαρκούν για να αναπληρώσουν τις συνταξιοδοτήσεις, η κυβέρνηση προχωρά σε συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων για να περιορίσει το δημοσιονομικό κόστος, υπονομεύοντας συνειδητά και ευθέως την λειτουργία του ολοήμερου σχολείου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και της ενισχυτικής διδασκαλίας στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με απώτερο στόχο την πλήρη κατάργησή τους και την διοχέτευση πελατείας στους εμπόρους της εκπαίδευσης. Έτσι, ήδη εργαζόμενοι γονείς αναγκάζονται, επωμιζόμενοι το κόστος, να στραφούν στα παράνομα λειτουργούντα κέντρα μελέτης και γίνονται οι ίδιοι και τα παιδιά λάστιχο: από το σχολείο στη δουλειά, από τη δουλειά στο σχολείο, από το σχολείο στο κέντρο μελέτης, από το κέντρο μελέτης…

Να μην βάλουν οι εκπαιδευτικοί την υπογραφή τους στη θεσμική κατοχύρωση των αμαρτωλών κέντρων μελέτης.

Απορρίπτουμε τη λογική του «να μπει τάξη στο άναρχο τοπίο και στην αυθαίρετη λειτουργία των κέντρων μελέτης» που προβάλλει η πλειοψηφούσα παράταξη της ΟΙΕΛΕ, και απ’ ότι φαίνεται κι η ομοσπονδία των εργοδοτών στα φροντιστήρια (ΟΕΦΕ). Είναι μια λογική η οποία υποτιμά την αναγκαιότητα πρώτα και κύρια να διεκδικηθεί η κάλυψη αυτών των εκπαιδευτικών αναγκών από το ολοήμερο δημόσιο σχολείο και προκρίνει ως κύριο αίτημα το να νομοθετηθεί η «φροντιστηριοποίηση» ακόμα και των τάξεων του δημοτικού. Σαφώς υπάρχει η εκτίμηση σε πολύ κόσμο, πως μια νομοθετική ρύθμιση των κέντρων μελέτης θα οδηγήσει σε εξίσωση του ωρομισθίου των εργαζόμενων στα κέντρα μελέτης με αυτό των Φροντιστηρίων και άρα σε βελτίωση για τους εργαζόμενους σε αυτά. Κάτι τέτοιο όμως είναι η μισή αλήθεια που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση και η εργοδοσία.

Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί έχουμε πρώτιστο συμφέρον να παλέψουμε μαζί με τους δημόσιους εκπαιδευτικούς για μαζικούς διορισμούς που θα στελεχώσουν το ολοήμερο σχολείο και την ενισχυτική διδασκαλία των δημόσιων σχολείων, ενάντια στη διαρκή διεύρυνση και επέκταση των φροντιστηριακών γαλερών των ιδιωτικών δομών.

Η εργασιακή αποκατάσταση μέσα από τη διεκδίκηση μαζικών προσλήψεων στο δημόσιο σχολείο συμβαδίζει και με τα συμφέροντα και τις ανάγκες της εργατικής και λαϊκής οικογένειας που βλέπει το πενιχρό εισόδημά της να εξανεμίζεται, μια κατάσταση η οποία θα ενταθεί ριζικά με το νόμιμο άνοιγμα φροντιστηρίων για τις μαθητές του δημοτικού. Το αίτημα που ενώνει το εκπαιδευτικό κίνημα δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους γονείς και τους μαθητές είναι η ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν σχολείου, το ολοήμερο σχολείο και η ενισχυτική διδασκαλία για τη δημιουργική απασχόληση των μαθητών, την προετοιμασία για τα μαθήματα της επόμενης ημέρας και την ποιοτική αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών τους. Η λύση δεν είναι το «ιδιωτικό πάρκινγκ μαθητών» με δίδακτρα. Η εκπαίδευση δεν είναι εμπόρευμα/παροχή υπηρεσιών πάσης φύσεως από τα κέντρα μελέτης, αλλά κοινωνικό αγαθό που ως τέτοιο ορίζεται μόνο όταν παρέχεται δημόσια και δωρεάν και άρα από τα δημόσια σχολεία.

Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι, το «άγχος» της κυβέρνησης και των εργοδοτών για την τύχη των εργαζομένων στα παράνομα κέντρα μελέτης είναι κάλπικο και ψεύτικο. Είναι οι ίδιοι που προωθουν και επικροτούν την μείωση των προσλήψεων μονίμων και αναπληρωτών στην δευτεροβάθμια και στην πρωτοβάθμια. Είναι η ίδια η κυβέρνηση που κλείνει 1000 τμήματα στη πρωτοβάθμια εκπαίδευση και ταυτόχρονα κλείνει το μάτι στην ΟΕΦΕ για τη νομιμοποίηση των κέντρων μελέτης, σε βάρος του ολοήμερου και της ενισχυτικής διδασκαλίας των δημόσιων σχολείων. Όσο δεν υπάρχει Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα βελτιώνει ουσιαστικά τις συνθήκες και τις αμοιβές των εργαζόμενων στην ιδιωτική εκπαίδευση κάθε αναφορά σε βελτίωση της θέσης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών είναι κάλπικη, και μόνο όχημα για άλλες επιδιώξεις αποτελεί.

• Λέμε όχι στην νομιμοποίηση των φροντιστηρίων στο Δημοτικό

• Αγώνας για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά. Όχι στην εμπορευματοποίηση της παιδείας. Όχι στην νομιμοποίηση των φροντιστηρίων στο δημοτικό που μας γυρίζει στο….1977

• Η εκπαίδευση των παιδιών σε μία αποκλειστικά εκπαιδευτική δομή, δημόσια και δωρεάν.

• Μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση για την διατήρηση και αναβάθμιση του ολοήμερου σχολείου και της ενισχυτικής διδασκαλίας.

• Όχι στις κατευθύνσεις ΟΕΦΕ-Υπουργείου Παιδείας-Κυβέρνησης προς όφελος των εμπόρων της εκπαίδευσης.

• Αγώνας για αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας όλων των εκπαιδευτικών.

• Όλοι οι συνάδελφοι που παρέχουν εκπαιδευτικό έργο στις δομές άτυπης εκπαίδευσης να αμείβονται και να εργάζονται σύμφωνα με τα πλήρη δικαιώματα του εκπαιδευτικού.

• Να εκκινήσει άμεσα η διαδικασία για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των εργαζόμενων στην ιδιωτική εκπαίδευση.

ΣΕΦΚ – Κλαδικό σωματείο εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση

sefk.gr / sefk@sefk.gr / 6933250297 / Γραφεία ΕΚΑ (3ης Σεπτεμβρίου 48Β), Αθήνα